konotacja

konotacja {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IIa, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'treść charakterystyczna nazwy, zespół cech przysługujących wszystkim desygnatom nazwy i tylko im' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}jęz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wskazywanie przez wyraz w tekście na konieczność występowania innego wyrazu o określonej formie lub znaczeniu, konotowanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konotacja rzeczownika przez czasownik. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dodatkowe, niedefinicyjne treści wiązane z wyrazem wskutek różnego doświadczenia społeczno-kulturalnego i wiedzy mówiących danym językiem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Określenie pracoholik dla jednych ma konotację pozytywną, dla innych negatywną. <fr.> {{/stl_10}}